Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Παραμύθι μέρος 2ο


Αυτά τα ληγμένα λοιπόν, κοπελιά μου, να τα φοβάσαι!!

Γιατί βλέπεις το τυράκι, αλλά δε βλέπεις τη φάκα.. και κάπως έτσι την πάτησε και η Εστέλα, και μετά τράβαγε τις κοτσίδες της, που ήταν και της μόδας το φετινό καλοκαίρι!

Διότι, ενώ στα middle-thirty της έπρεπε να είναι πια ψιλιασμένη (και ήταν γενικώς), αφού τα είχε δει τα διάφορα εργάκια και η ίδια και οι φιλενάδες της, την έφαγε ο ενθουσιασμός να το πω, η καψούρα να το πω...που στραβώθηκε και δεν έβλεπε μπροστά της!! Και να πω ότι δεν ήταν κλασσικό το σενάριο...?

Ατάκα number one : "Η σχέση έχει λήξη εδώ και καιρό, απλά συζούμε...!!!" τι λες βρε παιδί μου, σοβαρά?? Τύπου μεσήλικες φοιτητές, μοιραζόμαστε τα δωμάτια του flat στο Λονδίνο...μη χέσω??!!

Ατάκα number two : "Δεν κοιμόμαστε μαζί...!!!!"(κοιμόμαστε = ύπνος ή sex ή και τα δύο) πιο κλισέ πεθαίνεις!! Από παντρεμένους 30άρηδες και...όσο πάει, μέχρι γκομενιάρηδες πιτσιρικάδες, χρόνια τώρα μας λένε την ίδια παπάτζα! Και η άλλη δηλαδή είναι βλήτο και δεν υποψιάζεται πως αν δεν πας μ'εκείνη, πας με κάποια άλλη, ή απλώς τυχαίνει πάντα ο τύπος που σου την πέφτει να έχει σχέση με την miss αναξιοπρέπεια - φόρτωμα - βολεμένη που κάνει τα στραβά μάτια???!!

Ατάκα number three και φαρμακερή : " Εύχομαι να (με) αντέξεις... " !!! που από τη μία υπονοεί ότι είναι θέμα χρόνου-και καλά- να χωρίσει, και από την άλλη ξυπνάει τον survivor μέσα σου και σε κάνει να λες " αφού αξίζει τον κόπο θα κάνω ένα κουράγιο !" Τι κουράγιο να κάνεις βρε μανούλα μου?? Να τον λυπηθείς το κακομοίρη που ταλαιπωρείται με τη μέγαιρα και λιώνει μακριά σου, να του δίνεσαι όταν έχει χρόνο, διάθεση, κενό γενικώς... να είσαι η κρυφή, η δεύτερη, το υποκατάστατο και στο τέλος, όταν τον πάρει χαμπάρι η νόμιμη και φάει την παντόφλα, να είσαι και η αφορμή που θα αναθερμανθεί η "ληγμένη σχέση"...!!

Κι όμως, την πάτησε η χαζή κι αλλοπαρμένη Εστέλα... κι ένας Θεός ξέρει γιατί...
Φταίει ο έρωτας που είναι τυφλός και κουφός καμιά φορά?
Θες που είχε ν' ακούσει ψαγμένη ατάκα κάτι χρόνια και μάσησε με τις μουσικές, τα ποιήματα, τα φεγγάρια και τις βουνοραχούλες? Ήταν η ανάγκη της να πιστέψει ότι αυτός ο αψηλός αυτός ο τύπος είναι ο τέλειος άντρας, ο άντρας ο σωστός? (ααααα...άσχετο: πρέπει νά πάω μπουζόυκια επειγόντως!!)
 Μια φορά, το φαγε το παραμύθι κι ακόμα να το χωνέψει... και τώρα κωλοχτυπιέται και φωνάζει "Θέλω πίσω τον μουσακά μου...!!!", όπως η Αλίκη στις Διπλοπενιές, όταν της έτρωγε τον άντρα η βυζαρού αριστοκράτισα Ρίκα Διαλυνά!!

Γι αυτό σου λέω κοπελιά μου, το νου σου στα παραμύθια...
Να χεις κεραίες τεντωμένες να πιάνεις τα σήματα!!

Άντε, γιατί έρχεται και χειμώνας και δεν είμαστε για μιζέριες και κλεισούρα...έχουν ακριβύνει μέχρι και τα χαρτομάντηλα!!

Love,
Κάτια

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Παραμύθι μέρος 1ο



-Να σου πω ένα παραμύθι?
-Θα σου πω ένα παραμύθι...το κουκί και το ρεβύθι.
Ναι σαν κι εκείνα που σου λεγε η μανούλα σου, αγκαλίτσα τα βράδυα και σου χάιδευε το κεφαλάκι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος. Με νεράιδες και πρίγκηπες, άρχοντες και ξωτικά, μάγισσες και ιππότες...
Και μετά εσύ ονειρευόσουν γλυκά... και κάπου εκεί ξεκίνησε το κακό...γιατί νόμιζες καημενούλα μου ότι έτσι είναι και στην πραγματικότητα και από τότε που ενηλικιώθηκες (ίσως κι από πριν εδώ που τα λέμε), γύρευες να βρεις το "αληθινό" σου παραμύθι...
Όχι βρε κοπελιά, δεν τα λέω για σένα, self-service συνεδρία κάνω...και την πληρώνεις πάλι εσύ!!

Άκου τώρα το παραμύθι και σχολιάζουμε μετά...

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, ήταν μια γλυκιά και όμορφη νεράιδα, η Εστέλα, που αγαπούσε όλο τον κόσμο. Ήθελε να σκορπίζει γέλιο και χαρά, είχε πολλούς φίλους και αγαπούσε πολύ τα παιδιά και τα ζώα. Η Εστέλα, όταν ήταν πολύ νέα, γνώρισε έναν κόμμη, ο οποίος θέλησε να την παντρευτεί και γι αυτό την ξεγέλασε με ψέματα. Εκείνη, αθώα και ευκολόπιιστη καθώς ήταν, έπεσε στην παγίδα του Κόμμη Φρειδερίκου, κι έτσι παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά. Επειδή όμως ο Φρειδερίκος στην πορεία, από Κόμμης μεταλλάχθηκε σε κομοδίνο, μια ωραία πρωία, η Εστέλα αποφάσισε να τον στείλει πακέτο πίσω στην μανούλα του για να πάψει κι εκείνη να ταλαιπωρείται και να υποφέρει.

Της έμειναν όμως τα παιδάκια της και ένα κάρο χρέη -προίκα από τον δεκαετή γάμο της με το έπιπλο.

Αρκετό καιρό μετά από το χωρισμό της, και ύστερα από πολλές προσπάθειες και σκληρή δουλειά, είχε καταφέρει να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη και είχε αρχίσει να ζει ξανά. Βρήκε τις παλιές της παρέες, έβλεπε τις φίλες της, δούλευε, έβγαινε που και που και γενικά χαιρόταν τη ζωή - στο πλαίσιο που οι συνθήκες της ζωης της το επέτρεπαν. Φυσικά, ούτε λόγος  για  άντρα - σύντροφο -σχέση και ού το καθεξής - μετά το κάζο που 'χε πάθει! Μόνο κάτι φλερτάκια και χαζοπεριπετειούλες ανευ περιεχομένου και σημασίας.

Βλέπεις, όσο κι αν βαθειά μέσα της εξακολουθούσε να πιστεύει στο όνειρο του παραμυθένιου έρωτα και της αληθινής αγάπης, είχε καεί τόσο στον χοιλό, που το γιαούρτι ούτε να το μυρίσει!!

Ώσπου μια μέρα...πέφτει στο δρόμο της ο άρχοντας Μπεαρντίνι. Όμορφος άντρας, γοητευτικός, με παράστημα και αέρα. Την πλησιάζει λοιπόν ευγενικά και τη φλερτάρει διακριτικά (κοινώς, παίζει με το μυαλό της). "Bonjorno principessa", της ψιθύρισε ο άρχοντας και συνέχισε:" Θα ήθελα να σε μάθω. Εάν μου το επιτρέψεις". Και σιγά που δεν θα του το επέτρεπε, αφού στο άκουσμα και μόνο της προσφώνησης,η Εστέλα είχε φορέσει ήδη το κρινολίνο και σουλατσάριζε στους πύργους και τα κάστρα αλά μπρατσέτα με τον άρχοντα...!! Κι εκείνος, που δεν ήταν και κανένας χθεσινός- τα χε τα χρονάκια του και τα χιλιομετράκια του - το πιασε με τη μία το σενάριο. Και θα μου πεις, τι πειράζει? Γούσταραν κι οι δυο να ζήσουν το παραμύθι...και καλά έκαναν! Και θα έρθω να συμφωνίσω μαζί σου, μόνο που ακόμα δεν έχεις δει τον δράκο!!
Διότι, ο καλός μας άρχοντας, "παρέλειψε" στην αρχή να δώσει μία βασική πληροφορία σχετικά με την προσωπική του ζωή...
Ή για να είμαστε και δίκαιοι, την έδωσε σε χρόνο παρελθοντικό.. "Είχα μια μακροχρόνια σχέση που έχει λήξει", είπε...
Αυτά τα ληγμένα...

Συνεχίζεται...

Love,
Κάτια