Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Ωχ Παναγία μου,απωθημένα vol.1 !!!


Είναι και κάτι μέρες βρε παιδάκι μου, που αυτός ο πονοκέφαλος σου τρυπάει το μυαλό,το όποιο μυαλό έχει απομείνει τέλος πάντων...και είναι τότε που αισθάνεσαι πιο έντονη παρά ποτέ τη ανάγκη να χαθείς...
Δεν ξέρω για σένα κοπελιά μου,εγώ πάντως ,όταν θέλω να ξεφύγω από τη ζοφερή πραγματικότητα, καταφεύγω στο ένδοξο παρελθόν!!!
Το 'χεις καταλάβει μάλλον...

Και τι πιο ένδοξο στη ζωή μας από τα νεανικά καλοκαίρια...?

1997 λοιπόν, απόφοιτος λυκείου πλέον,διακοπεύω στο γνωστό καλοκαιρινό θέρετρο με όλη την τρελοπαρέα...Μόνικα,Βανέσα, η αδερφή μου με τον γκόμενο και λοιποί "συγγενείς"...

Εγώ επιτέλους έχω μια κανονική σχέση,με τον Πάνο(τον playboy τσέπης που σου λεγα τις προάλλες) από το Πάσχα του ίδιου έτους, αφού είχα επιστρέψει από την 5ήμερη του σχολείου στη Ρόδο...Γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε, πήγαμε και 15 μέρες διακοπές στο νησί μου...αξέχαστα περάσαμε...καταλαβαίνεις!!
Είναι που λες Παρασκευή βράδυ και έχουμε τραπέζι -κλασσικά- στο Ελληνάδικο όπου πέφτει μπροστά μας όλη η παρέα των hot αγοριών  αποφοίτων του '95 του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου...Κάποιος από την παρέα είχε εξοχικό σε γειτονική περιοχή και έκαναν κοσμική έξοδο στα λημέρια μας..φυσικά χωρίς τραπέζι.
Τι ήταν να δουν τη Βανέσα κι εμένα...να σου τα πουλάκια μου...αγκαλιές, φιλιά, χαιρετούρες... "τι κάνετε εσείς εδώ?" -"εμείς εδώ παραθερίζουμε, εσείς πώς και..?"και με τα πολλά, ξέμειναν- και καλά- δίπλα μας...
Ανάμεσα στους γκομέναρους λοιπόν ήταν κι ένα από τα outsider εκείνης της παρέας...όχι επειδή δεν ήταν ωραίος...κάθε άλλο, απλά επειδή σε αντίθεση με όλους τους άλλους που είχαν τιμήσει λίγο ή πολύ τον θηλυκό πληθυσμό του σχολείου, αυτός δεν είχε δώσει δείγμα γραφής. 
Πάντα με τράβαγαν εμένα αυτοί οι μυστήριοι τύποι, που χρησιμοποιούσαν και λίγο το περιεχόμενο του κρανίου τους... μ΄ένα χαμόγελο θανατηφόρο, ψηλό αγόρι, δεμένο... σκέτος πειρασμός... κι από το μπίρι-μπίρι περί ανέμων και υδάτων...κοίτα να δεις που καταλήξαμε να χορεύουμε τσικ του τσικ όλο το ρεπερτόριο από την "Ξυπόλητη χορεύω" Καίτη Γαρμπη μέχρι το "Δηλητήριο που κράτησες για μένα..." Βασίλη Καρρά
Ω,ναι κοπελιά μου, θυμάμαι μέχρι και τι φορούσα εκείνο το βράδυ που πολύ μου άρεσα "κι αυτό έβγαινε και προς τα έξω", αλλά πιο πολύ θυμάμαι αυτή την ένταση,τη φλόγα που είχε ανάψει μεταξύ μας και την επισφράγισε αυτό το ένα και μοναδικό καταπληκτικό φιλί...!!!
Καλά θυμάσαι...εγώ είπαμε τα είχα με τον Πάνο,"λεπτομέρεια" για την οποία είχα "παραλείψει" να ενημερώσω τον ωραίο συναπόφοιτο, ο οποίος Πάνος αφήκνειτω την επομένη το πρωί για ΣΚ...άκου τώρα και τη συνέχεια...
Υποδέχομαι λοιπόν το αγόρι μου μετά βαϊων και κλάδων,όπου με βρίσκει το Σαββατόβραδο να μουτζώνω αυτοκρατορικά με τις πατούσες το ταβάνι...με εννοείς...
Η παρέα των ωραίων έχει ενημερωθεί από τη Βανέσσα για τη βραδυνή μας έξοδο στο κλαμπ της περιοχής και μας επισκέπτονται για 2η συνεχή βραδυά και με τραπέζι αυτή τη φορά φάτσα απέναντι στο δικό μας.
Άπαντες παρόντες σε αμφότερες τις παρέες και εμφανίζεται η δικιά σου με μίνι εφαρμοστό ξώπλατο φόρεμα και 12ποντο πέδιλο, με τη σχέση αλλά μπρατσέτα...διασχίζω τα τραπέζια χωρίς να χαιρετίσω τους μουσαφίρηδες και βρίσκω τους δικούς μου.
Παγομάρα οι φιλενάδες μου, κόκκαλο το ωραίο αγόρι κι εγώ άνετη να χαμουρεύομαι με τον μισομερίδα γκόμενό μου!!
Έφαγα ένα X κοπελιά μου από το πλάσμα...όλο δικό μου, και καλά να πάθω δηλαδή, γιατί το έπαιξα άσχημα το αγόρι και δεν του άξιζε...
Αργότερα έμαθα ότι το συγκεκριμένο σκηνικό είχε συζητηθεί στις παρέες των αποφοίτων και φυσικά είχε εμπλουτιστεί και με το απείρου κάλους σκηνικό της 5ήμερης όπου το τελευταίο βράδυ είχα κατεβάσει μια κανάτα σφηνάκια μόνη μου και ξέρναγα σαν το κατσίκι μέσα στο κλαμπ μπροστά σε όλη μου την τάξη!! Τρελό ξεφτηλίκι σου λέω, ακόμα ντρέπομαι...
Εννοείται ότι για άλλη μια φορά εγώ δεν έχω συνειδητοποιήσει το μέγεθος της μαλακίας μου και ότι εκείνο το βράδυ κατέληξα με τον Πάνο στην παραλία να μουτζώνω τ΄ αστέρια
αυτή τη φορά...

Εχθές το βράδυ που λες, έρχεται επίσκεψη η κουμπαρονονά του μικρού μου ανσαμπλ με την κουμπαροαδερφή της, κόρες καθηγητή του σχολείου μας και φυσικά συναπόφοιτες, νεότερων ετών βέβαια, και πάνω στην κουβέντα που πετάει η μικρή το όνομα του όμορφου και την παρουσία του στο reunion προ μηνός...τι ήταν να μου το πει...μου φούντωσε πάλι μέσα μου ο έρως από το νεανικό θέρος...

Σημειωτέον δε ότι όλα αυτά τα χρόνια τον έχω ψάξει κατά καιρούς στον κυβερνοχώρο, αλλά δεν υπάρχει πουθενά!! Και μπαίνουμε στη σελίδα του συλλόγου των αποφοίτων όπου υπάρχει μία και μοναδική φωτογραφία του... Πανέμορφος άντρας στο κατώφλι των 40 του Μαϊων, χωρίς μαλλιά μεν, με πλατάρες και υπέροχα δάχτυλα δε,να θες να τον πιεις στο ποτήρι που κρατούσε... Το αναλλοίωτο στο χρόνο χαμόγελό του φανέρωνε τη σιγουριά του γοητευτικού άντρα αλλά και το γεγονός ότι μάλλον είναι ανύπαντρος ο χριστιανός (συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε από κοινού με τη Βανέσσα, μελετώντας το "περιστατικό" στον απογευματινό μας καφέ) 
Όπως καταλαβαίνεις κοπελιά μου, θα φροντίσω να βρω επαφή, διότι -αν μη τι άλλο- του χρωστάω μια συγνώμη του ανθρώπου... όχι επειδή τώρα είμαι εγώ ελεύθερη κι αυτός ένας  κούκλος, όοοοχι, απλά για να ελαφρώσω το κάρμα μου από την αδικία...

Έπεται συνέχεια...

Stay tuned


Love

Κάτια

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Και θέλω να ΄ρθω να σ'αρπάξω από την άλλη!!!


Και κάθομαι που λες κοπελιά μου να σου τα πω και δεν ξέρω από που να το πιάσω και ποιο ν' αφήσω.. Ακούω και τον Μητσιά στο ραδιόφωνο κι έχω φτιαχτεί μέρα μεσημέρι..
"Αυτά τα χέρια είναι δικά σου και τα 'χεις στείλει για να με δικάσουν..." μ΄ακούς Θεέ μου ή πάλι τσάμπα πίνω...???!!!
Όπως καταλαβαίνεις σήμερα το μενού έχει γκομενικά...γιατί καλά φάγαμε και διασκεδάσαμε με τις παρέες,αλλά σαν τα αισθηματικά δεν έχει...
Χαζοχαζεύω λοιπόν προχθές το βράδυ, μετά τη δουλειά, στο FouBou και με τρώει ο -να μην πω-μου και μπαίνω στο προφίλ του Πάνου με τον οποίο σημειωτέον έχουμε γίνει "ξε-φίλοι" από τότε που το λήξαμε...και βλέπω φάτσα μόστρα φωτό από γάμο (όχι τον δικό του,καλεσμένος είναι) ανγκαζέ με την καινούρια αγαπημένη!!! Με το λευκό πουκάμισο και τα μανικετόκουμπα που είχαμε αγοράσει μαζί για το γάμο της αδερφής μου, να καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι το χρυσό μου...τύπου "έχω γκόμενα και να σκάσεις!" και ξυπνάει μέσα μου η πράσινη σαύρα!!Ποια είναι αυτή? Η ζήλια φυσικά κοπελιά μου...μα τι ερώτηση!! 
Και σε αυτό το σημείο έχω να σχολιάσω τα εξής:
1ov: Μεγάλος ρουφιάνος το fb και γενικά τα social media...
2ov: Εννοείται ότι κι εγώ πολλές φορές ποστάρω διάφορα με την ελπίδα να τα δει και να σκάσει...(και να σου πω...έχει συμβεί!!!Yes!!!)
3ov: Δεν θα κάνω κι εγώ σχέση κάποτε...θα σε πεθάνω στις φωτό βρε άτιμε, δε θα προλαβαίνεις να με βλέπεις να αλλάζω συνολάκια και να βγαίνω στα μπαράκια...ελπίζω όχι με το Π μέχρι τότε...

Και πες μου εσύ τώρα πώς και πότε λήγουν αυτές οι σχέσεις...Τι, επειδή δεν είμαστε μαζί, και καλά...επειδή αυτός είναι με άλλη κι εγώ "παντού και πουθενά"..??

Δεν τελειώνουν έτσι αυτά κοπελιά...σε στοιχιώνουν για καιρό...και η απόδειξη είναι ότι το ίδιο βράδυ είδα όνειρο με το ζεύγος και ξαφνικά σκάω εγώ,με αναγνωρίζει η γκόμενα (την οποία δε λες και αδύνατη...) και πιανόμαστε μαλλί με μαλλί για τα τσακίρικα μάτια του playboy τσέπης...και μετά ξύπνησα!!

Μα πόσο κουλή πια...

Love 
Κάτια

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Ωχ,Παναγία Μου,στα πιάτα των Foodbloggers!!!


Γειά σου κοπελιά μου,σ'έχασα...κι εσύ μ'έχασες αυτές τις μέρες, αλλά τι να σου κάμνω που λένε και οι Πολίτισσες,είναι να μην ανοίξω το στόμα μου η Σαββατογεννημένη!!
Σου ΄λεγα τις προάλες για τη φίλη σελέμπριτι από την επαρχία και νάσου σκάει μύτη το Ελενάκι στην πρωτεύουσα...Ω,ναι...είχα μουσαφίρισσα,διότι όπως καταλαβαίνεις,φιλοξενήθηκε στο "βασίλειό μου"...για τις ώρες του ύπνου και της χαλάρωσης...κατά τ'άλλα κάναμε τουρισμό στην υπέροχη Αθήνα,το λατρεύω αυτό το σπορ!!

Α,δε σου 'χω πει...η Έλενα είναι blogger!!! Βέεεεβαια..εξού και η σελεμπριτοσύνη...διότι τι κάνει η σύγχρονη, ψαγμένη Ελληνίδα μάνα? Θα σου πω εγώ τι κάνει : μαγειρεύει για τα παιδιά υποτίθεται -κι επειδή έχει σκυλοβαρεθεί να φτιάχνει το ίδιο μπριάμ κάθε βδομάδα, πειραματίζεται με τους πιο απίθανους συνδυασμούς υλικών και στο τέλος τα σαβουρώνει μόνη της...Ε, οι λιγότερο βαριεστημένες τα μοιράζονται και με τις διαδικτυακές τους φιλενάδες μέσω των blogs.Αυτή λοιπόν είναι η συνομοταξία των foodbloggers! Κι επειδή από μικρό δε μ'έλεγες και κακόφαγο -μάλλον το αντίθετο- ο καλός Θεούλης με "πέταξε" στην κυριολεξία μέσα στα πιάτα τους!! 

Και είναι τόσο ωραίο αυτό το ταξίδι κοπελιά μου σου λέω... το΄να βράδυ στην νεοκλασσική μπυραρία της Αγίας Παρασκευής να τσακίζεις υπεργιγάντιο σουβλάκι ψαρονέφρι και μπύρες, και καπάκι το επόμενο, στη βεράντα του "Διονύσου-Ζόναρς"  με θέα την Ακρόπολη, να κάνεις σεμινάριο γευσιγνωσίας από τους γκουρού της γαστρονομικής δημοσιογραφίας, σε μια μυσταγωγία 12 πιάτων και να ερωτάται ο νέος και ταλαντούχος σεφ στο τέλος της βραδιάς "Αποδομημένη παπάρα πότε θα δοκιμάσουμε??"

Πολύ φαί μάνα  μου σε λέω... την επομένη να μας έβλεπες, με την πιο ανατρεπτική παρέα ever στα μπιφτεκάδικα της Γλυφάδας...ναι βρε, εκεί που πήγαινες πιτσιρίκι με τους γονείς σου τις Κυριακές κι αργότερα παρεούλα με τους συμφοιτητές και το γκομενάκι...
Είμαστε λοιπόν τώρα με την Έλενα, τη φίλη Κατερίνα την Αθηναία foodblogger (άλλη ώρα θα σου τη συστήσω), τον καλλιτέχνη φίλο της Αθηναίας και τη νέα φίλη αστρομάγισσα-life coach... 
Αυτόν τον τύπο λοιπόν τον καλλιτέχνη τον "ερωτεύτηκα",έχει αυτό το λάγνο βλέμμα του τρελού που με εκστασιάζει και την προσωπικότητα του κοσμοπολίτη τουρίστα της ζωής...είναι αυτή η σπίθα που λατρεύω να διακρίνω στους ανθρώπους! Τώρα για τη μάγισσα τι θέλεις να σου πω? Είναι το είδωλό μου!! Γυναίκα με στυλ,δεν έχω καλύτερο! Ταξιδεμένη, μορφωμένη και ανήσυχο πνεύμα ξέρει τι ήταν σε όλες τις προηγούμενες ζωές της!! νταξ, αν δεν είχε μάθημα μαγειρικής η Αθηναία ακόμα εκεί θα ήμασταν να τρωγοπίνουμε και να γελάμε με τις τραγικές ιστορίες από τις υπέροχες κατά τα άλλα ζωές μας!!

Αγάπα τη ζωή και θα σου φέρνει δώρα...

Εγώ σου το 'πα την πρώτη φορά, θα ζω και θα το μοιράζομαι μαζί σου...ζήσε κι εσύ...είναι υπέροχο κοπελιά μου!!

Love,
Κάτια 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Ωχ,Παναγία Μου,MILF!!!!


Nίτσα Ελενίτσα,Έλενάκι μου...
Γιατί,ανεκτίμητες οι παλιές φιλίες και "πάνε στον Παράδεισο" όπως οι αγάπες, αλλά είναι και κάποιες φορές που έρχονται άνθρωποι στη ζωή σου από το πουθενά (ή έτσι νομίζεις τέλος πάντων) και σε απογειώνουν,σε όλα τα επίπεδα!!
Αυτή είναι η φίλη Έλενα...u know milf? Ε,απ'αυτό.Κι αν δεν το'χεις,ρώτα τους ξεβγαλμένους πιτσιρικάδες (κάτω των 25 ετών) να σε κατατοπίσουν σχετικώς... 
Σέξι σαραντάρα,πρώην καριερίστα εις τας Αθήνας,η οποία προ 10ετίας,παρατάει φράγκα,καριέρες και τέως σύζυγο και μετακομίζει στην επαρχία για χάρη του έρωτα!! Respect.
Από τότε, δεν σταματάει να μαγειρεύει για τα παιδιά και τον έρωτα -που έγινε και "νόμιμος σύζυγός της" η κυρία Κοκκοβίκου- τρώει,ταΐζει κόσμο και γεύεται τη ζωή όσο κανείς!!
Μαγείρισσα από τις λίγες,ποιος να της το 'λεγε ότι από τα κουστούμια της Donna Karan, τα τακούνια του Louboutin και τις Λουίς Βουιτόν( αμάν,βουίξανε τ'αυτάκια μου),θα έβρισκε την ευτυχία ανάμεσα στα μαρουλοσέσκουλα της Ελληνικής Υπαίθρου!!
Γλυκιά,καπάτσα αλλά και φωνακλού "σκοτώνει" με το γάντι τα αρσενικά της οικογένειας(μικρά-μεγάλα) -για να μπορεί να ελέγχει την κατάσταση- ενώ παρατηρεί το μικρό θηλυκό που μεγαλώνει πατώντας στα χνάρια της και φουσκώνει σαν το παγόνι... σπουδαίο θαύμα η μητρότητα...

Ένας χρόνος γνωριμίας κι έχουμε ήδη ξεγυμνωθεί ολόψυχα η μία στην άλλη,τα φέρνει η μοίρα κι ο καιρός και περνάμε το καλοκαίρι παρέα... παιδιά,σκυλιά,κουμπάρες,μαμάδες,πεθερικά και φυσικά ο Τάκης (σε ρόλο Αντωνάκη Κοκκοβίκου) all together στα μπεν-μιξ της αθάνατης ελληνικής οικογένειας...πιο σουρεάλ πεθαίνεις!!!
Αυτή την τρελή λοιπόν την αγαπώ για ένα λόγο παραπάνω: έχει το χάρισμα-μαγικό ραβδάκι να φέρνει στα ίσα του όλο αυτό το χάος που μόλις περιέγραψα και να καταλήγουμε μια χαρούμενη παρέα μέσα στη ζέστη του Αυγούστου σε βραδινή έξοδο!! Περπατάει που λες ο θίασος στην πασαρέλα της επαρχιακής κωμόπολης ,με προορισμό μοντέρνο μεζεδοπωλείο με Live μουσική!!Μας υποδέχονται αυτοκρατορικά και καθόμαστε πρώτο τραπέζι τστστσ(η 'Ελενα φυσικά είναι και τοπική σελέμπριτι!)... και φάτσα τα όργανα ένα βήμα πριν το θάνατο του έντεχνου ρεπερτορίου!! Εγώ κλασσικά κάνω κέφι μόνη μου-τραγουδάω,ψιλοκουνιέμαι τέτοια- και στο διπλανό τραπέζι τρεις Σαλονικιές που γουστάρουν "φιλενάδες" να μας καμακώνουν ανελέητα!! Γύρω-γύρω όλα τα ξελιγωμένα βλέμματα του ανδρικού πληθυσμού 18 και άνω πάνω στην Έλενα κι εκείνη αγέρωχη και αδιάφορη,σαλιαρίζει με τον Τάκη, ο οποίος κλασσικά στον κόσμο του χαίρεται για την παρέα...!!! Ο γόης εξάδελφος φλερτάρει ευγενικά τη φιλοξενούμενη πρωτευουσιάνα φίλη που έχει έρθει για ολιγοήμερες διακοπές και της προτείνει ξενάγηση στην πόλη κι εγώ μπουκάλα να ελπίζω να μην έρθει άλλο πιάτο με ντολμαδολουκάνικα "κι άλλη μια πατάτα τηγανιτή μάστορα" γιατί γκόμενο δε βρήκαμε κι απόψε, μη γίνουμε και βόδια...
Μήπως τελικά να είχα φύγει με τις "κοπελιές"...???

Love
Kάτια

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Ωχ,Παναγία Μου,λάμπω!!!


Έχεις δοκιμάσει να λάμψεις?
Φυσικά και έχεις...
Έχεις λάμψει στο παρελθόν κοπελιά μου,...και το θυμάσαι!!
Είναι οι περίοδοι που υπήρξες ερωτευμένη! Και όχι απαραίτητα με άντρα...
Είναι οι φορές που ερωτεύτηκες τον εαυτό σου θαυμάζοντας στον καθρέφτη τη μοναδική ομορφιά σου ή το καινούριο σου κραγιόν...  
Είναι η μέρα που πήγες σε συνέντευξη για δουλειά και είδες τη σπίθα στα μάτια του διευθυντή  και φυσικά πήρες τη δουλειά-και ίσως αργότερα και τον ίδιο !!
Είναι εκείνη τη φορά που φορούσες τη στενή φόρμα που σε κολακεύει απίστευτα και αισθανόσουν Jennifer Lopez...και μάλλον ήσουν κιόλας, γιατί διαφορετικά δεν εξηγούνται τα κορναρίσματα και τα σχόλια από τα λιγούρια που συνάντησες στη διαδρομή σου προς το φούρνο της γειτονιάς!! Το έκανες κι εσύ αυτό μικρή?Γιατί εγώ το έκανα και τώρα πια μπορώ και σου το εξομολογηθώ...
Όταν ήμουν "νεαρή ενήλικας" που λένε και τα παιδάκια μου-εκεί γύρω στα 18-19- και βαριόμουνα ή με είχε φτύσει το γκομενάκι και δεν άντεχα άλλο να περιμένω στημένη πάνω από το τηλέφωνο, ντυνόμουν ψιλοσέξι μέρα μεσημέρι (ξέρεις κανένα κοντό καλοκαιρινό φορεματάκι ή στενό τζινάκι με ακάλυπτο το οπίσθιο) και έβγαινα στον κεντρικό της γειτονιάς και καλά για ψωμί ή στο μανάβη...Ο απώτερος σκοπός φυσικά ήταν η "δημοσκόπηση"  (πόσο μετράω βρε παιδάκι μου...) σαν απάντηση στον εαυτό μου στο "γιατί μ'έχει κλάσει ο τσόγλανος και δεν παίρνει?"...
Τι,εσύ δεν το 'κανες? έλα τώρα, μολόγα το...μεταξύ μας είμαστε...καλά κοπελιά,σε πιστεύω, εσύ μάλλον ήσουν αξιοπρεπής από μικρή. Εγώ πάλι είχα ανέκαθεν μια ροπή προς το ξεκατίνιασμα και τον αυτοεξευτελισμό μη σου πω...
Η ψυχολόγος μου έλεγε ότι όοοολες αυτές οι εμπειρίες με έκαναν πιο δυνατή και συνέθεσαν αυτό που είμαι σήμερα...μετά,έκοψα την ψυχοθεραπεία!!
Όπως καταλαβαίνεις κοπελιά μου, δεν υπάρχει ελπίδα... οπότε θα συνεχίσω να τα λέω σ'εσένα κι όσο αντέξεις...

Love 
Κάτια