Ωχ,Παναγία Μου,λάμπω!!!

Έχεις δοκιμάσει να λάμψεις?
Φυσικά και έχεις...
Έχεις λάμψει στο παρελθόν κοπελιά μου,...και το θυμάσαι!!
Είναι οι περίοδοι που υπήρξες ερωτευμένη! Και όχι απαραίτητα με άντρα...
Είναι οι φορές που ερωτεύτηκες τον εαυτό σου θαυμάζοντας στον καθρέφτη τη μοναδική ομορφιά σου ή το καινούριο σου κραγιόν...  
Είναι η μέρα που πήγες σε συνέντευξη για δουλειά και είδες τη σπίθα στα μάτια του διευθυντή  και φυσικά πήρες τη δουλειά-και ίσως αργότερα και τον ίδιο !!
Είναι εκείνη τη φορά που φορούσες τη στενή φόρμα που σε κολακεύει απίστευτα και αισθανόσουν Jennifer Lopez...και μάλλον ήσουν κιόλας, γιατί διαφορετικά δεν εξηγούνται τα κορναρίσματα και τα σχόλια από τα λιγούρια που συνάντησες στη διαδρομή σου προς το φούρνο της γειτονιάς!! Το έκανες κι εσύ αυτό μικρή?Γιατί εγώ το έκανα και τώρα πια μπορώ και σου το εξομολογηθώ...
Όταν ήμουν "νεαρή ενήλικας" που λένε και τα παιδάκια μου-εκεί γύρω στα 18-19- και βαριόμουνα ή με είχε φτύσει το γκομενάκι και δεν άντεχα άλλο να περιμένω στημένη πάνω από το τηλέφωνο, ντυνόμουν ψιλοσέξι μέρα μεσημέρι (ξέρεις κανένα κοντό καλοκαιρινό φορεματάκι ή στενό τζινάκι με ακάλυπτο το οπίσθιο) και έβγαινα στον κεντρικό της γειτονιάς και καλά για ψωμί ή στο μανάβη...Ο απώτερος σκοπός φυσικά ήταν η "δημοσκόπηση"  (πόσο μετράω βρε παιδάκι μου...) σαν απάντηση στον εαυτό μου στο "γιατί μ'έχει κλάσει ο τσόγλανος και δεν παίρνει?"...
Τι,εσύ δεν το 'κανες? έλα τώρα, μολόγα το...μεταξύ μας είμαστε...καλά κοπελιά,σε πιστεύω, εσύ μάλλον ήσουν αξιοπρεπής από μικρή. Εγώ πάλι είχα ανέκαθεν μια ροπή προς το ξεκατίνιασμα και τον αυτοεξευτελισμό μη σου πω...
Η ψυχολόγος μου έλεγε ότι όοοολες αυτές οι εμπειρίες με έκαναν πιο δυνατή και συνέθεσαν αυτό που είμαι σήμερα...μετά,έκοψα την ψυχοθεραπεία!!
Όπως καταλαβαίνεις κοπελιά μου, δεν υπάρχει ελπίδα... οπότε θα συνεχίσω να τα λέω σ'εσένα κι όσο αντέξεις...

Love 
Κάτια